Het Agathepark
De sigarenfabrikant Baars (Van de Victor Hugo sigaren) vierde op 30 september 1927 het 60-jarig bestaan van het bedrijf waar hij intussen zelf 40 jaar werkzaam was.
Een paar jaar daarvoor had de heer Kaars Sypesteyn een schenking gedaan waardoor in Krommenie een binnenbadhuis tot stand was gekomen.
De heer Baars was enthousiast door dit idee en omdat hij veel sympathie voor de bevolking van Krommenie had, besloot hij om het voorbeeld van Kaars Sypesteyn te volgen.
Zodoende schonk hij ter gelegenheid van zijn eigen jubileum 3000,- gulden als startkapitaal voor het Agathepark.
Er bestond binnen de gemeente al jaren grote behoefte aan een plaats waar in de zomermaanden concerten en concoursen gehouden zouden kunnen worden.
Zo kwam men in de twintiger jaren op het idee om een park aan te leggen.
Vlieland was de oorspronkelijke naam van het stuk land waar nu het Agathepark is. Bij stukjes en beetjes werd de grond aangekocht. Voor het grootste deel was het weiland met riet en polderwater in het bezit van boer Huibert Reyne die in de boerderij op de hoek van de Eikelaan en de Populierenlaan woonde. Ook Klaas Wouda uit Krommenie en Klaas Booy uit Krommeniedijk bezaten nog enkele kleinere stukken land dat voor 0.80 gulden per m² door de gemeente in de jaren 1928-1929 werd overgenomen. De sloot tussen het land van Booy en Reyne werd aangekocht van het polderbestuur. Bij elkaar was dat ruim 5 ha.
Aan het eind van de twintiger jaren was er In Krommenie ook een werkeloosheid en de slapte op de arbeidsmarkt nam steeds meer toe.
Mevrouw Agathe Cornelia Kaars Sypesteyn-Crok wist haar man P.H. Kaars Sypesteyn, een van de belangrijkste industriëlen over te halen om het bedrag dat nog tekort kwam voor de aanleg van het park zo’n 43.000,- gulden op 11 april 1930 te schenken zodat het project van start kon gaan.
Het zou een prima werkgelegenheid zijn zodat de werklozen aan de slag konden. De gemeente besloot op 23 januari 1931 om een krediet van 40.000,- gulden te verschaffen en er een werklozenproject van te maken.
Vele werkloze Krommenieërs hebben ons fraaie park helpen aanleggen. Maar ook de schooljeugd liet zich niet onbetuigd en hielp met het planten van bomen.
Het architectenbureau van de Nederlandsche Heide mij. heeft het ontwerp gemaakt.
Om het eerste en het tweede park met elkaar te verbinden moest er ene hoog opgaande voetbrug komen waar de boerenpramen zonder veel hinder onderdoor zouden kunnen varen. De doorvaarthoogte moest minstens 3 meter zijn en de breedte 4 meter.
Op 12 september 1931 werd het park officieel geopend. Het doorknippen van een lint met een zilveren schaar werd gedaan door de dochter van mevrouw Agathe Kaars Sypesteyn. Pas drie jaar later op 19 juli 1934 besloot de gemeenteraad om het park een naam te geven. Het park werd vernoemd naar mevrouw Agathe Kaars Sypesteyn. Als dank voor de grote morele en financiële steun.
De bank is pas in 1955 geplaatst. Op het gazon tegenover de muziektent staat een in het brons gegoten beeldje op een natuurstenen voetstuk van een vrolijke fluitspeler en een vastberaden meisje. Ontworpen en fantastisch uitgevoerd door de Amsterdamse beeldhoudster Gerarda Reuter. Het is in 1963 geschonken ter gelegenheid van het 75 jarig bestaan van de Verblifa. Mevrouw Provily heeft het in mei 1965 onthuld.
De 3 stralige fontein in de parkvijver is bij het 25-jarige bestaan van het park in 1956 aangelegd.
Het was Jaap Raap die het initiatief naam, door ansichtkaarten te gaan sturen naar de leden van de gemeenteraad met de tekst "ZO WAS ONS PARK IN 1973". Hij liet het er verder ook niet bij zitten en nam contact op met de gemeente. Daar werd hem geadviseerd om een adoptiegroep op te richten. Het werd een groot succes, het resultaat, zo’n 1600 handtekeningen. Van alle kanten uit Krommenie kwam hulp om het verval te keren. Plannen en werk waren er voldoende en het was noodzakelijk om te zorgen dat het park blijvend in goede handen zou zijn.
Daarom werd de adoptieclub "VRIENDEN VAN HET AGATHEPARK" opgericht. Er bleken in Krommenie veel mensen te zijn die het Agathepark een warm hart toedroegen, dat kwam wel tot uiting door de vele acties die gevoerd werden.
Door Ank van Daalen